YOU ARE INCLUDED / Tram 13
Ik kijk uit het raam van tram 13 terwijl we Amsterdam Centraal achter ons laten en zie een parmantige regenboogvlag wapperen. In verbeelding zie ik regenboogvlaggen uit elk raam hangen, aan iedere gevel en in het voorbijgaan zwaaien kleurrijke mensen naar elkaar. Vanuit het verlangen dat iedereen lief is en medemens, zie ik ook Tjitske Reidinga in musicalster hoedanigheid uit het raam hangen en alle mensen zingen met haar mee, terwijl er een acrobatische choreografie van vlaggen, duiven en mensen op en over de daken en muren zich aftekent de lucht in, en weer zachtjes landend op de Dam.
Eenzaamheid komt niet voort uit het ontbreken van mensen in de buurt, maar uit het niet kunnen communiceren van de dingen die voor jezelf belangrijk zijn, of uit het hebben van bepaalde opvattingen die anderen ontoelaatbaar vinden. Aandacht is nog altijd het mooiste cadeau wat je mensen kunt geven. Écht luisteren (en zien) houdt in dat je stil bent als een ander praat, dat je op zoek gaat naar gedeeld begrip en de ander het gevoel geeft waardevol te zijn. Zo oefen je in niet kijken naar de ander als anders, de uitzondering, de afwijking.
Bezorgdheid om de mensen die we liefhebben/ Bezorgdheid om de mensen die we niet kennen en liefhebben.
Oog hebben voor iemands leven.
De obstakels die iemand heeft moeten overwinnen.
Wanneer ik de regenboogvlag zie, zie ik iedere keer ook een poging om naar elkaar te kijken. Naar elkaar kijken, helemaal los van de identiteiten die we onszelf en anderen geven. Dat raakt mij diep. Hoe cool zou het zijn wanneer we losjes met onze sociale identiteiten kunnen omgaan. Dat we elkaar zien als mens. Als een ‘ik ben’ in plaats van een ‘ik ben Nadya, een geadopteerde transvrouw uit Nigeria, opgegroeid in Drachten, met een master in wiskunde’. Het feit dat Nadya een zwarte transvrouw met een Friese opvoeding en hoger opgeleid is, zegt nog niks over wie zij ten diepste is als mens, in haar verbondenheid met anderen. Hoe geweldig zou het zijn, wanneer iedereen zou nadenken over zijn/haar/hun eigen sociale identiteiten, zodat we sterker komen te staan en beter in staat zijn om de ander primair als mens te zien. Hoe meer mensen zich hiervan bewust zijn, hoe meer humaniteit er ontstaat.
De tram neemt een flinke bocht, een verregend medemens ploft naast me op het blauwe bankje en tegelijkertijd rolt iedereen over elkaar heen.
Ik kijk nog even omhoog. De kleurrijke, wapperende vlag wuift ons kluwen mensen elegant na.
#YouAreIncluded #itmustchange ANOHNI and the Johnsons
https://youtu.be/F2cF9o7FuU4
